Relaxen moet je leren, maar oefening baart kunst..

Alweer meer dan een week geleden dat ik voor het laatst een berichtje schreef. Wat vliegt de tijd, als je niets doet;-)).
Nadat we in Dieppe de hele dag door de stad gekuierd hebben, op het strand mooie stenen hebben gezocht en gezwommen hebben, zijn we tegen een uur of vier vertrokken richting Fecamp. Met de spinaker op, kwamen we een heel eind, dus alleen laatste stukje, al spaghetti etend en motorend, in Fecamp aangekomen. Daar hebben we een officiële wasdag gehouden, zodat we weer fris verder konden. Vanuit Fecamp 's ochtends heerlijk met de stroom de eerste officiële (franse) niet-motordag gehad. Met de grote genua heerlijk richting Le Havre gezeild, waar we vroeg genoeg aankwamen, dus Froukje en Hidde hebben zich vermaakt met spelen op de steiger, Menno helpen met de zonnetent uitmeten (en vasthouden) en heb ik 's middags geslapen. Tja, niets voor mij, maar de baby wil het... En dan is dat toch eigenlijk best lekker. 's Avonds met de fiets en de kar erachter door Le Havre gefietst. Prima en heerlijk in het avond zonnetje, maar geen plek om eeuwig te blijven liggen dus volgende dag aan het einde van de middag richting Honfleur getogen (wel 11 mijl). Dwars over de zandbanken heen, want het was toch hoogwater. (Dit bleek later een stenen dijk te zijn, zagen we bij laag water, dus dat was achteraf wel schrikken). Gelukkig ging alles goed. Vlak voor Honfleur trok de wind enorm aan en lagen we dus met flinke stroom en windkracht 5/6 van achter 20 minuten te dobberen voor de sluis. Tja, niet helemaal goed gelezen wat de openingstijden van de sluis waren... Dat lijkt ook wel te horen bij dat relaxen: dat je dan even niet zo goed oplet.. Volgende dag heerlijk op het strand uitgewaaid, door Honfleur gewandeld, dure taartjes gegeten en genoten van de relaxed sfeer in het stadje. Voorwaarde is dan altijd wel, dat Hidde even goed hard op het groene fietsje met Menno mee kan 's ochtends om wat energie kwijt te raken, en Froukje alleen aandacht krijgt van mij: samen nieuwe letters getekend en overgetrokken.
Van Honfleur wederom de wereldafstand van 13 mijl naar Deauville gezeild en daar op het zeer chique zandstrand uitgewaaid, gezwommen en in de hoge golven gesprongen. Dit is toch wel echt vakantie, en omdat we het relaxen inmiddels echt aan het leren zijn, hebben we (net als alle andere pensionado's in de haven) hier al drie nachten overnacht. Met allerlei drogredenen blijft iedereen liggen: Sluis gaat niet open, golven te hoog, wind verkeerde richting, etc. etc. En dat vinden wij eigenlijk ook allemaal;-)) Dus verkennen wij elke middag op ons fietsje met Froukje en Hidde als prins en prinses in de fietskar Deauville en Trouville, maken we strandwandelingen, zwemmen we in de zee, eten we taartjes en modules-frites tussen de middag en vermaken we ons kostelijk. Het is erg zonnig, korte broeken-weer, niet te heet (20 graden) en de omgeving is heerlijk. Delville is een echte chique bedoening met paardenraces, casino's, restaurants waar je voor 8 euro een kopje koffie kunt drinken (dat doen we dus niet;-)) en Trouville met haar droogvallende rivier met vissersboten, knusse straatjes, en visserskramen aan de kade.
Morgen zijn alle redenen om hier te blijven opgedroogd, dus gaan we proberen de hele dag te zeilen. Dn kunnen we voordat we naar Nederland komen voor de bevalling waarschijnlijk nog de kanaaleilanden zien, ankeren in mooie baaitjes etc. Maar dan moeten we wel gaan. Ach, Deauville loopt niet weg. Op naar St Vaast en Cherbourg om oesters te eten. Oh, ja vandaag is het natuurlijk 14 juillet, de franse nationale feestdag, dus vanavond groots vuurwerk op het strand naast de haven. Mooier afscheid kan niet, toch?