Engels eiland en opspelende hormonen
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
26 Juli 2016 | Verenigd Koninkrijk, Alderney
Op vrijdag zijn we met lichte tegenwind, maar wel met stroom mee richting Aldernay vertrokken. Lekker schoon, want de dag daarvoor was het onze wasdag waarbij ik alles wat ik maar kon vinden, gewassen heb in de supermachine van Cherbourg (er kon maar liefst 16!! kilo was in). Het tochtje naar Aldernay was nog best spannend, aangezien we net boven de Race van ALdernay moesten varen, en daar een stroom van 7-9 knopen kan stromen als je het tij even niet goed had bekeken. Daar begin je dus niets tegen, aangezien wij op zijn hardst ongeveer 6,5 knoop kunnen motoren, en 7,5 knoop kunnen zeilen... Maar ik had het gelukkig goed uitgekiend, en daarom hadden we ongeveer 5 knopen stroom mee, en vlogen we in drie uur richting Engeland. Best bijzonder zo'n engels eiland vlak voor de kust van Frankrijk. Zoiets als dat Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog opeens Duits zouden zijn.
Wij kwamen aan, en hebben daar lekker dichtbij het strandje geankerd, waarna we met het bijbootje direct het strand onveilig hebben gemaakt. Froukje en Hidde met hun UV zwempakjes aan lekker poedelen aan de waterkant en wij hebben heerlijk op het warme zandstrand gelegen. Echt vakantie...
's Nachts was daar natuurlijk de proof of the pudding, waarbij we ons oude anker weer in ere hersteld hebben om te kijken of dat beter zou houden. Dit is een echt merk-anker, maar wel iets aan de lichte kant. Het andere anker is merkloos, maar wel lekker zwaar. Nadat we een hele nacht enorm hebben liggen schommelen door de mening vanuit zee (waarbij ik gelukkig halverwege de nacht het ultieme idee had om dwars in bed te gaan liggen, zodat ik niet de hele tijd van mij af rolde..), bleek het lichte goede-merk-anker toch veeeel beter.
's Ochtends vroeg meteen een ankerboei opgezocht dicht bij het dorpje, zodat we niet weer een hele nacht zouden rollen,maar voor de rest een zeer geslaagde anker-proef. Na deze matige nacht, wilden we toch even echt wat van het eiland zien, dus togen wij vol goede moed op onze fietsjes met kar erachter richting ST Anne's. Dit is het dorpje 1 kilometer verderop, en ligt middenpo het eiland. Tot zover nog niets aan de hand, totdat blijkt dat het 1 kilometer steil omhoog klimmen is. Dat was iets teveel van het goede met 30 kilo kind in de kar erachter, en 10 kilo kind in dekbuik voorop, dus het weggetje lopend naar boven afgelegd. Dat was leerde moeite waard: engelse tuintjes, schattige winkeltjes, en alleraardigste dames. De baby in de buik vond het wel welletjes geweest, dus die heeft de hele nacht gespookt, waarna ik toch wel enigszins de zenuwen kreeg: ik zal toch niet middel in een ankerbaai bevallen, en dan met een bijbootje naar de kant, alwaar geen ziekenhuis of dokter te vinden is.... Zondagochtend vroeg dus weer terug naar Cherbourg getogen, nadat de mist opgetrokken was uit de ankerbaai. Wederom een mooi tochtje: dit keer volledig op zeil, met maximum snelheden (over de grond) van 12,5 knoop. Dat betekent 7,5 knoop door het water plus 5 knopen stroom mee.
Dit was een mooie zeil-afsluiter van ons eerste deel van ons reisje. 's Avonds geankerd. Volgende dag boot opgeruimd, gepoetst, en nog 125 euro van het havengeld van de komende maand afgekletst en een crêpe gegeten in de stad.
Dinsdag hele dag in trein en taxi gezeten: eerst drie uur ind e intercity naar Parijs, met de taxi naar gare du Nord, en toen weer 3 uur in de Thalys. Het wandelingetje van de Kruisweg naar ons huis nadat we met de bus aangekomen waren, was uiteindelijk het pittigst. Komende weken staan in het teken van bevalling etc. Dus ik zal jullie daar niet teveel mee vermoeien. Zodra we weer en route zijn, meld ik mij weer.
Wij kwamen aan, en hebben daar lekker dichtbij het strandje geankerd, waarna we met het bijbootje direct het strand onveilig hebben gemaakt. Froukje en Hidde met hun UV zwempakjes aan lekker poedelen aan de waterkant en wij hebben heerlijk op het warme zandstrand gelegen. Echt vakantie...
's Nachts was daar natuurlijk de proof of the pudding, waarbij we ons oude anker weer in ere hersteld hebben om te kijken of dat beter zou houden. Dit is een echt merk-anker, maar wel iets aan de lichte kant. Het andere anker is merkloos, maar wel lekker zwaar. Nadat we een hele nacht enorm hebben liggen schommelen door de mening vanuit zee (waarbij ik gelukkig halverwege de nacht het ultieme idee had om dwars in bed te gaan liggen, zodat ik niet de hele tijd van mij af rolde..), bleek het lichte goede-merk-anker toch veeeel beter.
's Ochtends vroeg meteen een ankerboei opgezocht dicht bij het dorpje, zodat we niet weer een hele nacht zouden rollen,maar voor de rest een zeer geslaagde anker-proef. Na deze matige nacht, wilden we toch even echt wat van het eiland zien, dus togen wij vol goede moed op onze fietsjes met kar erachter richting ST Anne's. Dit is het dorpje 1 kilometer verderop, en ligt middenpo het eiland. Tot zover nog niets aan de hand, totdat blijkt dat het 1 kilometer steil omhoog klimmen is. Dat was iets teveel van het goede met 30 kilo kind in de kar erachter, en 10 kilo kind in dekbuik voorop, dus het weggetje lopend naar boven afgelegd. Dat was leerde moeite waard: engelse tuintjes, schattige winkeltjes, en alleraardigste dames. De baby in de buik vond het wel welletjes geweest, dus die heeft de hele nacht gespookt, waarna ik toch wel enigszins de zenuwen kreeg: ik zal toch niet middel in een ankerbaai bevallen, en dan met een bijbootje naar de kant, alwaar geen ziekenhuis of dokter te vinden is.... Zondagochtend vroeg dus weer terug naar Cherbourg getogen, nadat de mist opgetrokken was uit de ankerbaai. Wederom een mooi tochtje: dit keer volledig op zeil, met maximum snelheden (over de grond) van 12,5 knoop. Dat betekent 7,5 knoop door het water plus 5 knopen stroom mee.
Dit was een mooie zeil-afsluiter van ons eerste deel van ons reisje. 's Avonds geankerd. Volgende dag boot opgeruimd, gepoetst, en nog 125 euro van het havengeld van de komende maand afgekletst en een crêpe gegeten in de stad.
Dinsdag hele dag in trein en taxi gezeten: eerst drie uur ind e intercity naar Parijs, met de taxi naar gare du Nord, en toen weer 3 uur in de Thalys. Het wandelingetje van de Kruisweg naar ons huis nadat we met de bus aangekomen waren, was uiteindelijk het pittigst. Komende weken staan in het teken van bevalling etc. Dus ik zal jullie daar niet teveel mee vermoeien. Zodra we weer en route zijn, meld ik mij weer.
-
26 Juli 2016 - 21:29
Willem:
Nou Annemiek, wat ben jij een kranig zeilmeisje. Ik doe t niet na! Heel veel bevallingsgenot en tot snel weerschrijfs. En laat je even weten wanneer ik de jonge spruit kan komen bewonderen? -
27 Juli 2016 - 10:14
Marian:
Welkom thuis Annemiek, Menno, Frouke, en Hidde... spannend verhaal en van Aldernay opeens oeps weer in Broek! Zal jullie komende dagen wel zien. liefs, m en r -
28 Juli 2016 - 14:21
Jaap:
Hoi Annemiek, leuke verhalen en goed om te lezen dat jullie op tijd thuis zijn! :-) Succes de komende weken! Groeten vanuit Canada, Jaap -
09 Augustus 2016 - 20:29
Anja Bakker:
Hoi Annemiek,
Eindelijk bezoek ik je weblog.
Toch wel een beetje nieuwsgierig geworden naar jullie belevenissen.
Nu even rustig(of niet meer) Wel al een hele ervaring zo de afgelopen periode. Zeker ook voor jullie kinderen denk ik. Lekker vrij, andere dingen zien en meemaken dan in het "dorpse" en zeker NIET SAAI....
groetjes
anja bakker
PS: bij ons de wmofin is het ook nog lang niet saai hoor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
