Zeilerssteden en laatste atlantische mijlen
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
08 Oktober 2016 | Frankrijk, Royan
Op Ile D'Yeu fietsen we heerlijk rond op het eiland: bijna zo vlak als in Nederland, alleen dan met een mediterraan sfeertje en bijbehorende temperaturen. In een afgelegen baaitje drinken we franse grenadine (oftewel: aanmaak-limonade) en eten we de plaatselijke zoute ham op het terras in plaats van nootjes (slechts 14 euro(!!!) voor 10 plakjes... Dus geen uit-eten meer voorlopig, haha.
Na Ile d'Yeu, waar we wel willen wonen zo sfeervol met haar witte huizen met blauwe deuren, vertrekken we naar een plaatsje met een hele lange naam, maar waar we slechts overnacht hebben, om daarna door te varen naar Sable d'Olonne. Het mekka van de solozeilers, waar in november de Vendee start en de hele stad zich daar dus op aan het voorbereiden is: overal worden tenten gebouwd, zijn speciale pop-up-stores en stickers op de ramen.
We genieten van de gratis wasmachines, het plekje midden in de stad, en het supermooie grote strand. Daar heb ik samen met Hidde en Froukje een echte stranddag: in de bikini je aan laten spoelen door de metershoge branding, en Hidde bouwt ondertussen zandkastelen op het strand.
Na twee dagen in deze grote stad rondgewandeld te hebben, is het weer tijd voor een eiland. Dat past ons toch uiteindelijk beter. Hoeven we namelijk niet te kiezen wat we gaan doen en is het vaak nog iets mooier weer. Op naar Ile de Re.
Windkracht 4-5 bft van achter, dus makkie dachten wij. Dat klopte, maar wel weer wat ruiger dan verwacht;-)). Binnen de pieren alvast onze grote genua gehesen, en dat was maar goed ook, want zodra we buiten zijn komt de deining en de hoge golven ons tegemoet. Met een gemiddelde van 8 knopen vliegen we naar Ile de Re. Ik stuur drie uur lang op de hand, omdat de golven breken op de boot. Je kent die plaatjes wel van die surfers met van die hoge ronde golven. Dat effect dus, maar dan midden op zee, en elke 30 seconden een nieuwe breker. De kunst is dan om tussen die brekers door te varen, anders wordt alles wel heel erg nat. Redelijk gelukt, slechts 3 keer een flinke golf over gehad. Het middagzonnetje zorgde voor de broodnodige warmte, zodat het een mooi tochtje werd.
Ile de Re is wederom een heerlijk eiland waar we Baukes vermaand-dag vieren. Het duurt zo lang tot hij jarig is, dat we elke week zijn verweek-dag vieren, en nu werd hij 2 maanden, dus vierden we zijn vermaand-dag. We slenteren over de hobbelige steentjes, en maken een fietstochtje langs de zoutpannen, waar Froukje op haar eigen fiets zonder zijwieltjes het hele eind aflegt. Wat erg leuk is, is dat dit op het fietsje is waar ook ik op heb leren fietsen, het zogenaamde groene Polly-fietsje.
Van Ile de Re maken we de oversteek naar La Rochelle, de bakermat van het franse zeilen. Daar is net een soort grote Hiswa aan de gang, dus de haven is proppend vol met tentjes, vlaggen en de allernieuwste boten voor 2017. Wij nemen het pontje naar de stad en kuieren daar rond over de vestingwallen, onder de bogen, en langs de kades. Het is hier erg mooi, een warme franse stad, maar nog steeds een stad. Dus na twee dagen vertrekken wij naar Ile d'oleron. Niet voor niets, want daar ontmoeten we Donmar, Tessa, Lois en Jorre. Zij zijn op de terugweg van Marokko naar Nederland met hun camper, en kruisen onze route. Feest voor de kinderen, want die hebben twee vriendjes erbij. We praten uitgebreid bij, lunchen samen op de picknickbanken bij de haven, fietsen met zijn negenen naar noordpunt van het eiland, bezoeken de vuurtoren en als klap op de vuurtoren eeg, vuurpijl: varen ze een dagje mee naar Royan. De laatste 43 mijl op de atlantische golven langs de kust van de Golf van Biskaje doen we dus met hen. Een zonnige rustige dag, waarbij we afwisselend motoren en spinnakeren. 's Avonds blijven ze slapen op de boot, en ook dat gaat heel erg goed. De jongetjes samen in de midden-hut, de meisjes in de achterhut, Bauke op het aanrecht, Tessa op de bank en Donmar op de vloer, en wij in de voorhut. Mochten we de boot dus ooit verkopen: het is een 9-persoonsboot;-). Om kwart voor acht 's ochtends wordt iedereen wakker gemaakt door Hidde, en ontbijten we met verse croissantjes die Menno op het vouwfietsje gehaald heeft. De kinderen vonden het fantastisch, de ouders blij dat ze weer eens een andere volwassene spreken en met een zeer blij gevoel hebben we vanochtend de hele familie naar de bus gebracht. Zij nemen de bus terug naar hun campertruck, en wij beraden ons hoe laat we het beste met stroom mee over de Gironde naar Bordeaux kunnen zeilen. De dag bestaat uit: bijslapen, strandje, draaimolen en eindelijk weer eens een verhaaltje voor mijn trouwe lezers typen. Vanaf Bordeaux start er weer een nieuw deel van onze reis: de reis over de kanalen met de mast plat richting de Middellandse zee. Ik houd jullie op de hoogte.
Na Ile d'Yeu, waar we wel willen wonen zo sfeervol met haar witte huizen met blauwe deuren, vertrekken we naar een plaatsje met een hele lange naam, maar waar we slechts overnacht hebben, om daarna door te varen naar Sable d'Olonne. Het mekka van de solozeilers, waar in november de Vendee start en de hele stad zich daar dus op aan het voorbereiden is: overal worden tenten gebouwd, zijn speciale pop-up-stores en stickers op de ramen.
We genieten van de gratis wasmachines, het plekje midden in de stad, en het supermooie grote strand. Daar heb ik samen met Hidde en Froukje een echte stranddag: in de bikini je aan laten spoelen door de metershoge branding, en Hidde bouwt ondertussen zandkastelen op het strand.
Na twee dagen in deze grote stad rondgewandeld te hebben, is het weer tijd voor een eiland. Dat past ons toch uiteindelijk beter. Hoeven we namelijk niet te kiezen wat we gaan doen en is het vaak nog iets mooier weer. Op naar Ile de Re.
Windkracht 4-5 bft van achter, dus makkie dachten wij. Dat klopte, maar wel weer wat ruiger dan verwacht;-)). Binnen de pieren alvast onze grote genua gehesen, en dat was maar goed ook, want zodra we buiten zijn komt de deining en de hoge golven ons tegemoet. Met een gemiddelde van 8 knopen vliegen we naar Ile de Re. Ik stuur drie uur lang op de hand, omdat de golven breken op de boot. Je kent die plaatjes wel van die surfers met van die hoge ronde golven. Dat effect dus, maar dan midden op zee, en elke 30 seconden een nieuwe breker. De kunst is dan om tussen die brekers door te varen, anders wordt alles wel heel erg nat. Redelijk gelukt, slechts 3 keer een flinke golf over gehad. Het middagzonnetje zorgde voor de broodnodige warmte, zodat het een mooi tochtje werd.
Ile de Re is wederom een heerlijk eiland waar we Baukes vermaand-dag vieren. Het duurt zo lang tot hij jarig is, dat we elke week zijn verweek-dag vieren, en nu werd hij 2 maanden, dus vierden we zijn vermaand-dag. We slenteren over de hobbelige steentjes, en maken een fietstochtje langs de zoutpannen, waar Froukje op haar eigen fiets zonder zijwieltjes het hele eind aflegt. Wat erg leuk is, is dat dit op het fietsje is waar ook ik op heb leren fietsen, het zogenaamde groene Polly-fietsje.
Van Ile de Re maken we de oversteek naar La Rochelle, de bakermat van het franse zeilen. Daar is net een soort grote Hiswa aan de gang, dus de haven is proppend vol met tentjes, vlaggen en de allernieuwste boten voor 2017. Wij nemen het pontje naar de stad en kuieren daar rond over de vestingwallen, onder de bogen, en langs de kades. Het is hier erg mooi, een warme franse stad, maar nog steeds een stad. Dus na twee dagen vertrekken wij naar Ile d'oleron. Niet voor niets, want daar ontmoeten we Donmar, Tessa, Lois en Jorre. Zij zijn op de terugweg van Marokko naar Nederland met hun camper, en kruisen onze route. Feest voor de kinderen, want die hebben twee vriendjes erbij. We praten uitgebreid bij, lunchen samen op de picknickbanken bij de haven, fietsen met zijn negenen naar noordpunt van het eiland, bezoeken de vuurtoren en als klap op de vuurtoren eeg, vuurpijl: varen ze een dagje mee naar Royan. De laatste 43 mijl op de atlantische golven langs de kust van de Golf van Biskaje doen we dus met hen. Een zonnige rustige dag, waarbij we afwisselend motoren en spinnakeren. 's Avonds blijven ze slapen op de boot, en ook dat gaat heel erg goed. De jongetjes samen in de midden-hut, de meisjes in de achterhut, Bauke op het aanrecht, Tessa op de bank en Donmar op de vloer, en wij in de voorhut. Mochten we de boot dus ooit verkopen: het is een 9-persoonsboot;-). Om kwart voor acht 's ochtends wordt iedereen wakker gemaakt door Hidde, en ontbijten we met verse croissantjes die Menno op het vouwfietsje gehaald heeft. De kinderen vonden het fantastisch, de ouders blij dat ze weer eens een andere volwassene spreken en met een zeer blij gevoel hebben we vanochtend de hele familie naar de bus gebracht. Zij nemen de bus terug naar hun campertruck, en wij beraden ons hoe laat we het beste met stroom mee over de Gironde naar Bordeaux kunnen zeilen. De dag bestaat uit: bijslapen, strandje, draaimolen en eindelijk weer eens een verhaaltje voor mijn trouwe lezers typen. Vanaf Bordeaux start er weer een nieuw deel van onze reis: de reis over de kanalen met de mast plat richting de Middellandse zee. Ik houd jullie op de hoogte.
-
08 Oktober 2016 - 17:06
Marian En Ronald:
Hai Annemiek en Menno en kinderen, wat n heerlyk verslag weer. Wy zijn momenteel ook op reis en staan met de camper aan zee by Le tréport. Daar zyn jully niet zo lang geleden vast langs gevaren. Als we nog zuidelijker gaan melden we ons -
08 Oktober 2016 - 17:06
Marian En Ronald:
Hai Annemiek en Menno en kinderen, wat n heerlyk verslag weer. Wy zijn momenteel ook op reis en staan met de camper aan zee by Le tréport. Daar zyn jully niet zo lang geleden vast langs gevaren. Als we nog zuidelijker gaan melden we ons -
08 Oktober 2016 - 19:47
Barbara Boulengier:
Wat zijn jullie lekker bezig.... Wij waren ook daar in de buurt. Zijn met de veerboot overgegaan van Le Verdon naar Royen. Daarvandaan door naar St, Malo en Le Mont Saint Michel. Drie en een halve week weg geweest , was een zeer gezellige vakantie. Bij Roel zijn tante in St. Vivien de Medoc geweest vier dagen en ook aan het strand geweest met de honden. die daar lekker hebben gerend en gezwommen.
Veel plezier nog en tot het volgende verhaal.....xx Bar -
08 Oktober 2016 - 21:06
Cora Van Diest:
Hoi Annemiek, wat ontzettend leuk om te lezen. Hier waren wij ook allemaal! Heel leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven. Heel veel plezier op de kanalen, dat lijkt mij ook een hele belevenis.
Geniet met en van elkaar! -
10 Oktober 2016 - 16:28
Ellen Jansen:
Hallo lieve Froukje,
We missen je in de groep. De kinderen noemen regelmatig je naam. Fijn dat jullie het zo leuk hebben. Wij hebben het druk met de Kinderboekenweek "Oma's en opa's, voor altijd jong!". Wij werken over familie en heel veel over opa's en oma's. Weet je dat juf Ellen ook oma is geworden! Het is een meisje en ze heet Reva. Juf Ellen is super trots! Morgenmiddag hebben wij een opa en oma middag door de hele school. Bij ons in de groep komen wel er wel 11. Ze gaan helpen met sjoelen, koek happen, gezelschapsspelletjes, vingerhaken en voorlezen. Het wordt vast gezellig! Volgende week hebben wij herfstvakantie!
Veel groetjes van de hele klas en je juffen!!!
-
10 Oktober 2016 - 20:47
FAUBET Jean Jacques:
Je passe vous voir demain apres midi.salutations -
11 Oktober 2016 - 17:27
Peter Palmboom:
mooie verhaal annemiek en zo te zien genieten jullie ervan, kennen het gevoel ! Ben benieuwd naar jullie tocht door het canal du midi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
