Weekje rommelen tussen scheren en fjorden

Van Skudeneshavn naar Stavanger op de motor. Het is bloedheet, en er is nergens een vlaagje wind te ontdekken. In Stavanger is er een soort preuvenemint gaande: overal tentjes met hapjes, en heel veel mensen. Optimistisch als we zijn slepen we die kleintjes meteen de stad in, en denken dat wel met een perenijsje recht te kunnen breien. Mooi niet. Moe, en hangerig, vertrekken we naar een haventje aan de overkant van Stavanger nadat we een half uur lang op een terras achter Hidde en Froukje aan gehold hebben....
Dat haventje is leuk, er vertrekt de ene ferry, pont, en cruise schip na het andere van Stavanger de fjorden of de weide wereld in, en wij kunnen dat eens rustig bestuderen vanaf ons achterdekje. Volgende ochtend stappen we in ons bijbootje (met mijn cadeau gekregen zwemvest aan natuurlijk, zit heerlijk en voelt veilig) en scheuren naar de overkant van het water, waar we in de ochtendrust van de stad tot ontdekking komen dat Stavanger schattig is met haar gekleurde houten huisjes (Barbara, we hebben inspiratie opgedaan voor gewaagde kleurencombinaties ;-)), zie foto) en heerlijk cappuccino's gedronken hebben. 'S middags vertrekken we op zeil naar het Lyskefjord, een van de drie beroemde fjorden van Noorwegen. En dat is niet voor niets... Het is prachtig!! Michael staat aan het roer, de kleintjes slapen lang, en met een slakkegangetje van 2 a 3 knopen dobberen we het fjord binnen. Daar meren we aan een ankerboei aan, en in de rust van het fjord nemen we de afgelopen week door met Michael, die ons morgen gaat verlaten.
Volgende ochtend scheuren we met ons bijbootje op hoge snelheid door het fjord naar de echte bezienswaardigheid hier, de prekestule, een stuk rots dat op een paar honderd meter uitsteekt boven het fjord. Indrukwekkend. Na dit tochtje brengt Menno Michael met het bootje naar een plek waar hij met de pont en liften weer terug komt naar Stavanger, en zijn we weer met zijn viertjes. Ingeluid door een knetterende regenbui, na een bloedhete middag, besluiten we te bbq-en in de Cobb. Een barbecue die niet heet wordt, en dit ik gekocht heb van het afscheidsgeld dat ik van het bedrijfsvoeringsteam heb gekregen.
Zelf gepofte aardappelen met kruidenboter, visje, en worstjes. Wat wil een mens nog meer. Nou Hidde en Froukje weten het niet. Die vinden het perfect zo.
Volgende ochtend weer terug gemotord naar Stavanger (tsja, dat scandinavisch Hogedruk heeft zo zijn voor- en zijn nadelen: heerlijk stabiel warzomerweer, maar geen wind), en daar in ons inmiddels vertrouwde haventje weer aangelegd, en naar de overkant gescheurd. Op het eet- festival mosselen en krab gegeten en tot heel laat in de speeltuin gespeeld. Met twee zwarte pietjes van het zand weer terug naar ons fijne rustige plekje gescheurd.
Nu werd het langzaam toch tijd om verder te trekken, dus op zaterdag van Stavanger naar open zee gevaren. Daar is wat meer wind, en aan het eind van de middag aangelegd op een baai op het eiland Rott. Daar kon Froukje even naar alle lust fietsen en Hidde lekker praten tegen de schapen zonder dat wij ze elke drie meter van een botsing met een auto of een voetganger hoeven te behoeden. Heerlijk vinden ze het. 's Avonds een fantastische zonsondergang.
Als familietje beginnen we langzaam een soort nieuw ritme op de boot te ontwikkelen, minder doelmatig, minder resultaatgericht, maar genieten van de natuur, het met elkaar zijn, en het uitslapen (!!).
Dat niet zo doelgerichte en planmatige heeft dan ook meteen een keerzijde, zo ondervonden wij vandaag. Wij voelden een lekker briesje vanochtend en dachten dus een lekker stukje. Naar het zuiden te kunnen zeilen. Eenmaal buiten de bescherming van de baai bleek dit toch een flinke zuidoostenwind te zijn, dus dat betekende kruisend naar de volgende haven. Die bleek 30 mijlverder te zijn, dus dan zouden we ongeveer 60 mijl moeten varen, dat is ongeveer 12 uur varen.....
Je begrijpt dat wij na een heerlijk kruistochtje en 12 mijl verder rechtsomkeert hebben gemaakt, en nu dus in de haven van Tananger liggen, 3 mijl tegenover de baai waar we gisteren lagen. Hoe bedoel je ongepland, ongeorganiseerd... Haha. Dus nu toch maar even de gribfiles voor de komende dagen geladen, en een plannetje voor de komende dagen gemaakt. Tsja, fouten maken mag, maar niet teveel.. Overigens is Tananger een leuk haventje en na een heerlijke avondwandeling over de rotsen konden zowel froukje als Hidde geen boe of bah meer zeggen, en hebben wij dus tijd voor verhaaltjes schrijven, weerkaartjes binnenhalen etc. Dit was het voor nu, hopelijk komt het volgende verhaal wat sneller en zuideliker bij jullie.