Laatste daagjes in kneuterig Denemarken

Nadat we nog een keertje in de beste speeltuin van Denemarken gespeeld hebben, en zelfs nog even pootje gebaad hebben in de zee, gaan we 10 mijl verder varen naar. rudkoping, aangezien we gisteren met die topsnelheden helaas de top uit het voorzeil hebben gezeild. Menno heeft dit deels op ouderwetse manier met naald en draad gerepareerd, maar in Rudkoping schijnt een zeilmaker te zitten die dit even onder de machine door kan halen. Thuis maar eens met de zeilmaker bellen, want dit is ons nieuwe voorzeil. Dat zou toch niet mogen, dat je hoek van je zeil gewoon los scheurt.... Rudkoping blijkt schattig te zijn, alleuizen hebben een ander kleurtje, en zijn van hout. Dat hoort echt bij Zuid Denemarken. Wij begrijpen de mensen die hier een helevakantie tussen de eilandjes door dobberen hier. Sfeertje Waddenzee: land is altijd dichtbij, maar wel zout water en gevOelvan openheid. Het weer wisselt nogal: van harde buien to heerlijk korte broeken weer. Wij proberen hier tussendoor te laveren, en dat lukt goed. Nadat het zeil is gerepareerd is, varen we op het fokkie naar Aeroskobing, Denemarken's sprookjes stad met kasseien, gekleurde huizen, autoluw, en vooral heerlijk ijs. Froukje noemt al het ijs 'perenijs' en hier hebben ze dus 'perenijs met bollen', oftewel schepijs... Dag daarop wedeom allen op ons gerepareerde fokkie naar Marstal, ons laatste dagje in Denemarken. We zijn al in ons hoofd bezig met teruggaan. We hebben gezien dat er volgende week een paar dagen oostenwind is voorspeld, dus dan willen we graag door de duitsebocht zien te komen. Dit is de beruchtste plek van Europa, hier schijnt het te kunnen spoken. Dus wij willen daar liever niet verwaaid liggen. Vandaar dat dit het laatste dagje tussen de zuid-deense eilandjes is...morgen, op naar Duitsland.